بسم الله الرحمن الرحیم
در این مقاله اطلاعاتی در خصوص رابطه صنایع دستی و اشتغال به عنوان یکی دیگه از مولفه های یک اقتصاد پویا صحبت خواهد شد.
ایجاد اشتغال یکی از امور مهم و پیچیده پیش روی دولت‌هاست، چراکه بیکاری مشکلات، معضلات اجتماعی و اقتصادی فراوانی را به همراه دارد،
طبق برنامه ریزی انجام شده در سند برنامه پنجم توسعه می‌بایست در هر سال ۷۶۰ هزار شغل ایجاد شود که رسیدن به این عدد باید از تمام ظرفیت های بالقوه برای ایجاد اشتغال استفاده کرد.
یکی از این ظرفیت ها سرمایه گذاری و توسعه در صنایع دستی می باشد که می‌تواند فرصت های شغلی زیادی را ایجاد کند.
اشتغال زایی در شهرها و روستاهای کوچک
علی الخصوص اینکه عموما محصولات صنایع دستی در شهرها و روستاهای کوچک نیز قابلیت انجام دارد و عملا خواستگاه صنایع دستی نیز همین روستاها هستند که در ادامه مفصل‌تر در این خصوص صحبت خواهم کرد
همچنین اینکه اشتغال زایی در حوزه صنایع دستی نیاز به سرمایه گذاری زیادی نداشته و با سرمایه های خرد و اندکی و حمایت می‌توان کارگاه های متنوع صنایع دستی را ایجاد کرد و در هر کارگاه حداقل سه تا چهار نفر را به طور مستقیم مشغول به کار کرد.
صنایع دستی در ایران قدمت دیرینه دارد و به نوعی یک صنعت بومی به حساب می آید و به همین علت می توان مردم را راحت تر به سمت این صنعت سوق داد . و از ظرفیت موجود در این صنعت به عنوان راهی سریع برای ایجاد توسعه و رفع معضل بیکاری به میزان قابل توجهی بهره گرفت.
یکی از معضلات کشورهای در حال توسعه مهاجرت از روستاها به سمت شهرها جهت اشتغال و ایجاد شغل‌های کاذب در شهرها هست در حالیکه می‌توان با ایجاد اشتغال در روستاها نه تنها جلوی مهاجرت روستاییان را گرفت بلکه می‌توان این روند را معکوس کرد،
برای این کار در چند حوزه می‌توان اقدامات خوبی انجام داد مثل سرمایه گذاری در کشاورزی و دامداری ، ایجاد صنایع تبدیلی در مرکزیت چند روستا ، استفاده از ظرفیت های گردشگری و بوم گردی و در نهایت ایجاد کارگاه های صنایع دستی و محصولات بومی و محلی.
در بین صنایعی که عنوان شد کشاورزی نیاز به زمین حاصلخیز ، ادوات ، آب و … دارد ، دامداری نیاز به مرتع و هزینه برای تهیه دام دارد و دامداری و کشاورزی به راحتی در هر اقلیمی قابل انجام نیست .ایجاد کارخانه صنایع تبدیلی احتیاج به سرمایه گذاری سنگین دارد.
بومگردی احتیاج به زیر ساخت‌های اقامتی و حمل و نقل داره ، اما ایجاد یک کارگاه صنایع دستی خیلی هزینه بر نیست و می توان در یک اتاق و با مقداری مواد اولیه کار صنایع دستی را آغاز کرد.
خوبی اشتغال زایی در حوزه صنایع دستی این است که اغلب مواد اولیه مورد نیاز آن در داخل کشور یافت میشه و ارزبری زیادی نداده و همچنین تحریم ها تاثیری در تولید آن نخواهد داشت، همچنین می‌توان از ظرفیت بانوان که عموما در شهرهای کوچک در منازل هستند استفاده کرد.
ایجاد کارگاه های کوچک خانگی
پس صنایع دستی را می توان در خانه های کوچک روستایی هم انجام داد و نیاز به سرمایه گذاری کلان ندارد.
در هر کارگاهی هم می‌توان ۳ الی ۴ نفر را هم به طور مستقیم و چندین برابر این تعداد را هم به طور غیر مستقیم مشغول کرد.
پس می‌توان با ایجاد کارگاه های صنایع دستی برای روستاییان شغل ایجاد کرد و جلوی مهاجرت آنها را به شهر ها گرفت.
خوشبختانه این کار در چند روستا در جنوب شرقی کشور به همت خود روستاییان انجام شده و بانوان هنرمند روستا در حسینه روستا جمع می‌شوند و کار سبد بافی را انجام می‌دهند.
ان شاءالله که این کار به عنوان الگو به دیگر روستاهای کشور نیز تسری پیدا کند..
البته باید توجه داشت که باید برای بازار فروش محصولات تولیدی هم تدابیری در نظر گرفت که مباحث مطرح شده درمقاله قبل در همین راستا کمک کننده است. و در مقاله های بعد درباره تدابیر فروش صنایع دستی هم صحبت خواهیم کرد و راهکارهایی در این خصوص ارائه خواهیم داد.
با جمعبندی مباحث قبل و این مقاله میشود نتیجه گرفت که با سرمایه گذاری در حوزه صنایع دستی که اتفاقا خیلی هم سرمایه بر نیست ، ضمن ایجاد توسعه اقتصادی می‌توان اشتغال خوبی را هم ایجاد کرد و از آحاد مردم جهت ایجاد تولید استفاده کرد که خود مولفه مهمی در تولید سرانه ملی و بهبود وضعیت معیشتی و درآمدی مردم می باشد..
ان شاءالله در مقاله های بعد راه کارهای بازارسازی و فروش محصولات صنایع دستی را عنوان خواهیم کرد.
نوشته شده توسط :
علیرضا سلیمی ؛ موسس و بنیانگذار گروه سوغات رسان
لینک کانال سوغات رسان در ایتا: eitaa.com/soghatresanplus
آی دی کانال ایتا soghatresanplus@
